Tangram ©

تعداد راه‌های ممکن برای ساختن یک تصویر کلی به کمک چند شکل مختلف ، با افزایش تعداد شکل‌ها و وجوه مختلف آنها افزایش چشمگیری پیدا می‌کند. به این منظور، در حل یک معمای تنگرام پیدا کردن محل قرارگرفتن حداقل یک یا دو شکل تشکیل دهنده، می‌تواند مؤثر واقع شود. در زیر دو راه برای تمرین و حل معماهای تنگرام ارائه شده است:

1. دو مثلث بزرگتر مساحت زیادی را اشغال کرده، و در معمای حل نشده سیاه، قسمت‌های مناسب کمی برای قرار دادن این دو وجود دارد. در نتیجه زمانی که جای این دو مثلث بزرگ پیدا شود، شکل سیاه باقیمانده کوچکتر شده و در نتیجه پیدا کردن مکان مناسب برای قرار دادن شکل‌های کوچکتر راحت‌تر شده و معما زودتر حل می‌شود.
2. بهتر است شکل‌های کلی بزرگتری را به عنوان قطعه‌های تشکیل دهنده یک معما در نظر داشته باشیم. برای مثال، با اتصال متوازی‌الاضلاع و یک مثلث کوچک، ذوزنقه‌ای با دو زاویه قائمه مجاور به دست می‌آید که در اکثر معماهای تنگرام این ذوزنقه دیده می‌شود. در نتیجه دانستن اینکه این شکل کلی از یک متوازی‌الاضلاع و یک مثلث ساخته شده، باعث صرفه جویی در زمان حل کردن معما می‌شود. به طور کلی به عنوان تمرین برای حل هر چه سریع‌تر یک معمای تنگرام، می‌توان از قبل همه حالت‌های اتصال دوتاییِ هفت شکل تشکیل دهنده را امتحان کرد و نتایج را به خاطر سپرد. از حفظ بودن این حالت‌های مختلف، زمان زیادی را برای حل کننده ذخیره می‌کند که می‌تواند برای حل سایر سؤال‌های مسابقه مفید باشد.